مطالعه‌ی تئوری و عددی استاتیکی اثر وجود لایه‌ی سست رسی در رفتار سازه ی نگهبان سپری

روش‌های متداول که برای طراحی سپری‌های فولادی به‌عنوان سازه‌ی نگهبان استفاده می‌شوند، عمدتاً مبتنی بر تعادل نیروهای وارده و روابط پیشنهادی هستند که آثار وجود لایه‌های مختلف خاک را در عمق در نظر نمی‌گیرد. در پژوهش حاضر، یک گودبرداری عمیق با استفاده از سپری‌های فولادی تعریف و مدل‌سازی شده و با استفاده از روش اجزاء محدود و روش متداول طراحی، تحلیل صورت گرفته است. عمق گود به ۳ لایه‌ی رسی تقسیم شده است. یکی از سه لایه‌ی مذکور، لایه‌ی سست رسی است که موقعیت آن در لایه‌ی بالا، وسط و پایین در مدل‌ها به‌طور جداگانه تغییر می‌کند. نتایج حاصل از تحلیل عددی با نتایج تحلیل تئوری مقایسه شده و نتایج نشان داده است که روش متداول نسبت به روش عددی، نیروی مهارهای نزدیک به کف گود را ۱۵ تا ۷۰ درصد کمتر به‌دست می‌دهد. همچنین وجود لایه‌ی سست در عمق گودبرداری، بیشینه‌ی لنگر خمشی وارد بر سازه‌ی نگهبان را افزایش می‌دهد که در روش تئوری معمول مشاهده نمی‌شود.